Engin Erkiner: Binlerce belki de on binlerce insan yıllarca emirlerini dinleyip iç savaştaki karşıtlarına karşı savaştı. Öldürmeler, hapse atmalar, işkenceler gırla gitti… Bunları yapanların büyük bölümünün kimlikleri biliniyordur.

Ve Esad, ailesini de yanına alarak bu insanları bırakıp gitti…

Ne önderlik ama değil mi!

İktidarı alanlar bu kişileri bulup ya hapse atacaklar ya da infaz edeceklerdir.

Böyle olması eşyanın tabiatı gereğidir denilebilir.

Silahlı mücadele sonucu yaşanılan her iktidar değişikliğinden sonra böyle olur.

Beşar Esad bunu doğal olarak biliyordu.

“Ne haliniz varsa görün!” deyip bıraktı.

Kalırsın, çarpışırsın, kazanamayacaksın, burası belli ama ölürsen de ölürsün…

Böyle yapsaydın Suriye ve hatta dünya tarihinde kahraman olurdun.

Ağır hataları vardı ama kendine inananları, onun için ağır yüklerin altına girenleri yalnız bırakmadı; böyle olurdu hakkında yapılacak olan değerlendirmeler…

Beşar Esad kaçtı!

Kendimi ve ailemi kurtardım, siz de ne haliniz varsa görün!

Geride bıraktığı militanlarına ne olacağı umurunda bile değildi anlaşılan…

Sürekli olarak farklı göstermeye çalışılmasına rağmen Suriye’deki rejim iyice çürümüştü ve çöktü…

Esad da bıraktı gitti…

Geride kalan militanlardan saf değiştirenler az olmayacaktır.

Ön plandakilerin ise kendilerini kurtarabileceklerini sanmıyorum.

Ölmek değil ama inanılan önder tarafından böylesine ortada bırakılmak insana fena dokunur…

Söylenebilecek başka şey bulunmuyor.