Engin Erkiner: Yıllar önce bir ABD generali şöyle demişti: “Türkiye’nin en iyi ihraç ürünü ordusudur.”

AKP, Genelkurmay’ın bağımsız hareket olanaklarını kısıtlıyor, ama Türkiye eskisinden daha da hızlı silahlanıyor. Böylesine bir silahlanma akla ister istemez “kime karşı ve ne için” sorularını getiriyor.

Engin Erkiner: 32 yılı geride bırakan PKK’nin salt bir silahlı mücadele hareketi olarak değerlendirilmesinin eksik olduğu, örgütün Kürt toplumunda önemli sosyal ve kültürel değişimin dinamiğini de temsil ettiği savunuluyor.

1978’den ve özelikle de 1984’ten günümüze kadar geçen zamana bakıldığında önemli bir değişim görülüyor. Bunu görmek için teorik tahlile gerek yok, zira Kürt toplumu için 2010 ile 1984 arasındaki büyük farklılık açık olarak görülebiliyor.

Başka bir yandan ise, bu belirleme önemli bir özellik taşımıyor. Bakabilen herkesin görebileceği bir değişim söz konusudur.

Bu değişim hangi dinamiklerin sonucu ortaya çıkmıştır? Neden bugün görülen türden bir değişim ortaya çıkmıştır da başka türlüsü çıkmamıştır?

Bu soruların cevaplandırılması bakabilmekten fazlasını, değişimin iç dinamiklerinin araştırılmasını gerektirir.

Engin Erkiner: Sol, sosyalist, komünist, marksist, marksist-leninist kavramları fazlasıyla geneldir. Kişinin kendisini bunlardan birisiyle tanımlaması yetmez. Hangi sol, hangi sosyalizm, hangi marksizm sorularına da cevap verilmesi gerekir.

Kendisini marksist olarak tanımlayıp, “AKP üretici güçleri geliştiriyor, o halde desteklenmesi gerekir” görüşüne sahip olanların yanı sıra, solu, “kapitalizm karşıtı olmakla” tanımlayanlar da vardır.

Bu farklı anlayışlar ne oranda bir arada bulunabilirler?